Dziś odrobinę o wadach drewna i o tym jak ich unikać. Dowiecie się jakie drewno kupić do projektów, jakiego nie kupować i na jakie wady zwrócić uwagę oraz, czy wszystkie wady dyskwalifikują drewno.
Siwizna drewna, drewno siwe
Często spotykamy deski i bale siwe lub też z siwymi plamami. Siwizna drzewa powstaje w skutek fermentacji soków, wydzielających się z drzewa, a nie mogących ulatniać się w powietrze, gdy np. deski świeżo porznięte położone są na sobie bez przekładek odgraniczających jedną powierzchnię
od drugiej. Dlatego ważne jest takie przechowywanie drzewa, by powietrze mogło cyrkulować pomiędzy deskami.
To samo powstaje nawet, gdy deski są suche, lecz nie leżą na przekładkach, a wilgoć, np. w skutek deszczu, dostanie się pomiędzy płaszczyzny desek. To też drzewo świeże, chociażby nie leżące pod dachem, powinno być ułożone na przekładkach, lub w inny sposób, byleby jednak powierzchnie do siebie nie dolegały, drzewo zaś przesuszone, o ile ma być dłuższy czas przechowywane, powinno być złożone w miejscu suchym i również na przekładkach. Drzewa siwego w ogóle w stolarstwie nie powinno się używać, choć można go użyć na przedmioty malowane ale to tylko wówczas, gdy siwa część użytego
kawałka zajmuje nie więcej nad część całej jego powierzchni.
Biel na deskach
Biel drzewa właściwie nie jest wadą drzewa, lecz właściwością jego organizmu. Biel stanowi młode drzewo, a zatem jest nietrwała i zsycha się mocniej od rdzenia. W drzewach miększych, jak sosna, świerk, lipa jest on prawie niedostrzegalnym . W drzewie dębowym jest on szkodliwym, gdyż gnieżdżą się w nim robaki lub ich zarodki. W drewnie twardym zatem części bieli powinny być odrzucone, odcięte.
Biel w drzewie suchym rozpoznajemy po tym, że ma on jaśniejszy kolor niż rdzeń, jeżeli natomiast drzewo jest zmoczone i patrzymy na jego koniec, to część bielasta zawsze jest ciemniejsza, a to dlatego,że chłonie większą ilość wody.
Drzewo zmurszałe
Niekiedy spotykamy biegnące wzdłuż przez samśrodek drzewa (desek i bali) czerwone pręgi, które bywają dosyć szerokie i zajmują całą długość deski, lub też tylko kawałek – są to części zmurszałe.
Część zmurszała, o ile nie jest bardzo popsuta, posiada jeszcze pewną twardość, popsuta zaś na dobre ma twardość korka, lub jest miękka jak próchno. Jeśli jest jeszcze twarda,to nadaje się na niektóre projekty.
U drzew iglastych jak np. sosna, świerk, jodła, murszywość jest czerwoną, w olszynie, która sama przez się jest koloru czerwonawego, murszywość spotykana miewa barwę sinawą; przy obrabianiu storców, to jest końców drzewa, miejsca cokolwiek zmurszałe kruszą się i nie dają się dobrze obrobić. W brzezinie i jaworze murszywość . występuje jako zabarwienie zielonkawe, w dębie i jesionie jako czerwonawe.
Powyższe informacje zaczerpnięte z podręcznika dla stolarzy, rzemieślników i amatorów do techników z 1908 roku – jak widać niektóre informacje się nie starzeją 😉